وفا

چه سکوتی دنیارا فرا میگرفت اگر هرکس به اندازه ی صداقتش سخن میگفت... عاشقم.....           اهل همین کوچه ی بن بست کـناری ،           که تو از پنجره اش پای به قلب منِ دیوانه نهادی ، تو کجــــــــــــــــــــــــــــا ؟           کوچه کجـــــــــــــــــــــــا ؟           پنجره ی باز کجــــــــــــا ؟           من کجــــــــــــــــــــــــــا ؟           عشق کجــــــــــــــــــــــا ؟           طاقتِ آغاز کجــــــــــــــا ؟           تو به لبخند و نگاهــــــی ،           منِ دلداده به آهــــــــــی ،           بنشستیم           تو در قلب و           منِ خسته به چاهـــــــــی......           گُنــــــــــــه از کیست ؟           از آن پنجره ی بــــــــــــــاز ؟           از آن لحظه ی آغـــــــــــــاز ؟           از آن چشمِ گنه کــــــــــــار ؟           از آن لحظه ی دیـــــــــــدار ؟         کاش می شد گُنهِ پنجره و لحظه و چشمت ،  همه بر دوش بگیرم           جای آن یک شب مهتاب ،  تو را تنگ در آغـــــــــــــــــــــوش بگیرم....♡ ☆☆☆

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: